#Matthé

Sierre Zinal: Helaas ligt het niet altijd aan het materiaal...

Woensdag 01 april 2009

'Hé, ben je eieren aan het leggen?'

Een voor een floepen de drinkflesjes uit mijn nieuwe hardloopgordel op straat. De zoveelste miskoop in mijn onlangs gestarte hardloopcarrière. Voordat ik mijn hardloopavontuur voor het goede doel begon, leek het zo simpel. Je trekt een paar gympen aan, fietst naar de Kralingse Plas en loopt daar lekker een rondje omheen. Praktisch en, ook niet onbelangrijk, niet al te kostbaar. Geen lidmaatschapskosten, geen dure hockeystick of tennisracket. Alleen maar die gympies.

Helaas, niets is minder waar. Dat rondje om de plas gaat helemaal niet zo lekker. Na de zoveelste zondagochtend steunend en puffend achter mijn loopgroepje aan te zijn gezeuld kan ik maar één conclusie trekken; het ligt natuurlijk niet aan mijn conditie en dus ligt het aan het materiaal.

Daar is wat aan te doen en ik ga los. Na elke training schaf ik wel weer iets aan wat mij uiteindelijk makkelijker die 31 km in de Zwitserse bergen zal laten volbrengen.

Ik begin met profi hardloopschoenen, meer dan 100 euro, kassa! Daar horen natuurlijk echte hardloopsokken bij, links en rechts verschillend, echt waar! Als de eerste kilo's er af gelopen zijn komt daar de strakke hardloopbroek met leuk bijbehorend jasje. Daarna volgt een waterflesje, een watergordel, een voedingsgelletjes en als klap op de vuurpijl een hartslagmeter waarvan ik geen flets benul heb hoe die werkt. Alles laat ik me aansmeren en toch is daar elke week weer die deceptie. Ik loop er geen spat makkelijker door.

Gelukkig gaat de zon weer schijnen, dan loop je vanzelf een stukje harder. Maar ja, dat betekent ook weer de noodzakelijke aanschaf van een zonnebril, een zonnepetje en een luchtig zomers hardloopsetje.

Een godsvermogen heb ik al uitgegeven voordat ik er achter kom dat ik die berg met name in mijn hoofd moet verzetten. Dat laatste dat gaat me zeker lukken. Mijn uitgaven? Die had ik beter rechtstreeks op de rekening van joinforkids kunnen storten.