Het spelen van voetbal is meer een geestelijke dan een lichamelijke prestatie...

Het moet me van het hart: Dat de Columbiaanse rechters mannen zijn met een goede kijk op de zaak. Ik scherm zo nu en dan wel eens met wijsheden, welke in de grijze oudheid op de toen in vrede levende, door atoom-, Koreaanse-, wederopbouw-, trolley-, damorganisatiekwesties niet verontruste mensheid werden losgelaten.

Maar dat is nu niet meer nodig, want van Columbia is de Victorie (met een hoofdletter, zetter!) begonnen. En het is de Columbiaanse rechter, die in al zijn eenvoud, zijn rechtschapenheid de betweters, de van spierbundelcultuur sprekenden, zo argeloos voorhoudt:

HET SPELEN VAN VOETBAL IS MEER EEN GEESTELIJKE DAN EEN LICHAMELIJKE PRESTATIE.

Dat is 1-0 voor de voetballers en naar ik vermoed zal de gelijkmaker lang op zich laten wachten. En de Columbiaanse voetballer, die men zonder meer wilde registreren als HANDarbeider is nu HOOFDarbeider geworden. En met hem de hele voetbalgemeenschap. Al zou je soms niet zeggen, dat er „hoofd"arbeiders aan het spelen zijn. Als je zo de wedstrijden bijwoont. Wat U!

K.