Ook goede voetballers blijven toch altijd beginners...

Het moet me van het hart: Dat ik nog steeds zoekende ben naar de werkelijke bedoeling van de scheidsrechter, toen hij zo demonstratief naar zijn voorhoofd wees op een moment dat het publiek joelde voor een strafschop bij de tackle van een der Deventenaren in de wedstrijd GVAV—Go- Ahead.

Nog steeds ben ik het niet met me zelf eens of hij nu zich zelf bedoelde, uit overweging natuurlijk dat hij wel een „penantie" had moeten toekennen, of dat hij het joelende publiek voor „gek" verklaarde... Intussen, ik heb wel eens gehoord, dat eerste voorwaarde om anderen te beheersen, is, zich zelf te beheersen. Hetgeen ook voor sommige voetballers een ongeweten waarheid is. Een der Deventerspelers ging zelfs een debatje aan met de toeschouwers toen zijn duisterheid van stijl - dewelke volgens Charivarius duisterheid van brein zou betekenen - hem ten teelaarde bracht. Hij had moeten zwijgen, maar Maeterlinck zei het reeds, dat vredig zwijgen slechts mogelijk is tussen mensen, die door sympathie verbonden zijn. En dat nu was hier niet direct het geval. Overigens een wedstrijd waarin zelfs het oog van meester Bonsema het paard niet zo vet kon maken als wel gewenst werd. En toch was er bij zijn paardjes niet het gebrek aan hart, dat volgens Douwes Dekker „de" zonde is, maar van de kleinigheden, waaruit Michel Angelo volmaaktheid ziet bestaan, ontbraken er enige. Oók daar in Sappemeer, waar de jeugd heeft gevoetbald, en Klaas Frey, Edze Koerts en zo dus recipieerden. Klaas breeduit glimlachend, Edze zuchtend onder zijn welgedaanheid en beiden, evengoed als die kleine stille Schut, tot-en-met gastvrij. Ja, oude namen betekenden ook hier goede zaken. Enne, wat is het leuk goed, die jeugdige „GVB'ers". Als zij maar blijven bedenken, dat ook goede voetballers toch altijd beginners blijven. Als U begrijpt wat ik bedoel.

K.