‹ overzicht
Thee heeren!
Maandag 29 september 1941
Het moet me van het hart: Dat de wedstrijd Be Quick - Veendam mij meer gebracht heeft dan ik meende te mogen verwachten. Niet, dat de harde houten banken nu met kussens belegd of van een leuninkje voorzien waren. Dat zou trouwens ook heelemaal niet sportief lijken en tenslotte kan men, als de bank haar hardheid wat al te veel demonstreert net doen als de slanke Be Quick-voorzitter, en er voor gaan staan en evenals een zeker bekend scheids-rechter gaan souffleeren, dat er niets gebeurt.
Om die hardheid gaat het dus niet en tenslotte neem je die op den koop toe als Be Quick zoo vriendelijk is om telkens een kellner te laten rondroepen, dat er thee is. De vorige deed het anders. Die riep „thee heeren” en dat klonk vertrouwder.
Neen, hetgeen ik bedoel is de kwaliteit van het spel van beide tegen-standers, Be Quick leek wel een voorjaarsbui te hebben. Dartel - juist: dat is het goede woord - als lammeren in de wei op een mooien voorjaarsdag in Mei. Daar zat fut in en Veendam liet in dat opzicht haar licht ook niet onder de korenmaat schijnen, zoodat men een gedartel kreeg over alle linies. Een soms wel wat erg gedartel. Wat hadden v.d. Linden en Siekman een groote sympathie voor elkaar en toen de Groninger in het bezit van een souvenir afscheid had genomen van den Veendammer waren v.d. Linden en de jongste Woltjes niet van elkaar weg te slaan. Zelden heb ik zulk een trouwe vriendschap op de voetbalvelden meegemaakt. Vooral de jongens op de tribune hebben daarover hun waardeering geuit en vooral den Veendammer met luid gejuich talrijke „open doekjes” gegeven....
Het was dus echt gezellig Vooral voor Veendam die niet dikwijls zulk een „bijval” zal ontmoeten. Eigen partij zonk er gewoonweg bij in het niet.... Ik had werkelijk niet gedacht, dat de jeugd eigen club zoo gauw in den steek zou laten. Daar moet het bestuur toch eens naar kijken.
Maar overigens, de wedstrijd heeft me voldaan hoor. Er werd geen wan- klank gehoord. Heet dat zoo niet? En ik kan me echt indenken, dat aan beide kanten naar den tweeden wedstrijd wordt verlangd.... Misschien heeft v.d. Meer dan intusschen een aantal punten verzameld om een verlengstukje aan zijn voetbalpantalon te laten maken. En, weer misschien, zullen die spelers, die nu met een gehamsterd touw of rubber hun haar in fatsoen houden, dan een soort Indianen-tooi hebben gekegen. En ten 3de male, misschien, zal dan de strijd om de eerste plaats in het Noorden een heel eind verder zijn. Maar voor het zoover is, hoop ik nog verschillende „monster-wedstrijden” te mogen bijwonen. Be Quick met haar acrobaat op de midvoorplaats, heeft zooveel aan stootkracht gewonnen dat het aan haar niet zal liggen..
K.
Nieuwsblad van het Noorden, maandag 29 september 1941