‹ overzicht
De man met de oogen aan de teenen...
Maandag 10 november 1941
Het moet me van het hart: Dat ik van de tribune bij Velocitas - Heerenveen een wedstrijd heb mogen zien, welke zeer leerzaam is geweest. Ik heb n.l. nooit geweten, dat bij voetballen aanvallen verboden was... En toch is het zoo. Scheidsrechter Karsten zegt het. Winkel - de Veloback - valt Jonkman - den Heerenveen voorlinie-speler - aan, moet hij gedacht hebben, en de N.V.B. heeft bepaald dat dit niet mag.
Dus...., en gedecideerd wees hij naar de strafschopplaats. Even later „zat” de bal. Maar misschien heeft hij gisteravond het zaakje nog eens rustig overdacht en toen ervaren, dat de bewuste N.V.B. bepaling (om maar bij onzen bond te blijven), alleen slaat op gevallen, waarbij de bal voor den aanvaller niet speelbaar is. En dat ronde ding was het in het onderhavige geval, voor Winkel wel, niet eens zoo moeilijk zelfs. En nu kan Shakespeare wel zeggen „wat niet te veranderen is, moet men dragen”, maar voor Velocitas was het evengoed een sneu bestek. Het publiek heeft echter een pleister op de wonde willen leggen en door hartelijke toejuichingen de groenwitte elf inspireeren.... Ik mag toch niet aannemen, dat het vocale geluid, hetwelk opsteeg van de tribune en uit de rijen, anders bedoeld was.... Of was hier toch weer sprake van die nog steeds niet opgehelderde reagens bij het publiek! Dan kan ik het niet aardig vinden van den scheidsrechter, dat hij geen acht heeft geslagen op die herhaalden wensch om een „penantie”! Ofschoon, aan den anderen kant zijn „publiek-ik-veracht-U” houding mijn werkelijke bewondering wegdroeg. Althans, voor zoover ik die nog niet had weggeschonken aan dien groenwitten kreut op de linksbinnenplaats, die zich zoo leuk steeds achter reus Eikenaar verschool en twee maal onverwacht opdook om een doelpunt te maken. Maar Nicolaas Beets had het goed bekeken toen hij zei „een slimme streek helpt slechts voor ééne maal", want nadien liet Eikenaar den dwerg niet meer van die grapjes uithalen. Kareltje was toen in de oogen zijner tegenstanders veel grooter geworden. Zelfs Abe zag den splinter en besteedde er aandacht aan. En Kareltje raakte toen net als andere Velocitanen, gebiologeerd door Lenstra, die eigenlijk Lok-stra moest heeten. En aangeduid als de man met de oogen aan de teenen, omdat, datgene wat zijn oogen waarnemen, oogenblikkelijk door de voeten wordt uitgevoerd. En goed uitgevoerd ook. Die beide onderdanen zijn hun heer en meester in alles trouw. Zooiets mag ik graag zien.
K.
Nieuwsblad van het Noorden, maandag 10 november 1941