Klaar is Kees...

Het moet me van het hart: Dat het bar koud was in het Be-Quickstadion gisteravond, maar dat het nog kouder zou zijn geweest, indien er niet eenige gloed ware uitgestraald van het gebeuren binnen de lijnen. Zeker, de Zweden demonstreerden meer dan dat ze „echt" een wedstrijd speelden, maar de wilskrachtige en blijkbaar goed getrainde Be Quickploeg heeft het hun lastig genoeg gemaakt.

Eigenlijk toch gemakkelijk dat voetballen. Je „schuift" den bal maar over den grond naar je medespeler en klaar is Kees. En toch was er weinig enthousiasme bij het publiek. Een bewijs te meer, dat wijlen Hebbel gelijk heeft gehad, toen hij beweerde, dat publiek wel een vuurwerk toejuicht, maar geen zonsopgang. Maar dat is niet zoo erg. Erger zou het zijn als Buonarotti geen gelijk kreeg met zijn gevleugeld woord: „Hij wint veel, die uit zijn verlies leert".

Maar dan zou Be Quick niet Be Quick en „Eppie" niet Eppie Meulema zijn....

K.