Het niet gaat om het spel, maar om de knikkers...

Het moet me van het hart: Dat, toen ik daar zo op de Be Quicktribune zat te kleumen en stiekum op mijn horloge keek om te zien, hoe lang het voetbaldrama op dat groene toneel nog moest duren, mijn sympathie is uitgegaan naar Piet Bloemhoff, Veendam's voorzitter. Op hem vooral is van toepassing het schone woord: leiden is voorgaan en dienen.

En h o e dient hij, hoe leidt hij! Ik kan het niet beter illustreren dan door het te vergelijken met een groot dirigent, die zijn orkest tracht te bezielen tot grootse daden. Hoe heel anders reageert een Evert van Linge: stilletjes volgt hij de gedragingen in het veld. zachtkens voor zich heen prevelend en zijn „kop" nog even ver vooruit als jaren her, toen hij de glorie-elf van Be Quick zo herhaaldelijk tot een overwinning inspireerde. Beiden, èn Piet, èn Evert zullen in gedachten wel een vergelijking hebben getrokken met vroeger en daarbij het heden niet bepaaldelijk groots hebben gevonden. Zelfs misschien zich met zorg hebben afgevraagd hoe het worden zal, indien het waar is, dat in het heden de toekomst ligt. Zelfs Pa van Dijken was er stil van en de tribune gegrepen door het slaapverwekkende fluïdium, uitgestraald door het wondere gebeuren daar binnen die lijnen, dat Suil Prudhomme geïnspireerd kon hebben tot de uitspraak dat berusting de moed is der onmacht. En onmacht vertelde tenslotte het zich steeds dieper buigende hoofd van Piet Bloemhoff, het blozende gelaat van Pa van Dijken, het ... spel van beide partijen. Zij hebben elkaar over en weer attenties bewezen, waarbij Snijder zelfs plotseling verdwaalde naar de weg der voetbalmisdaad — foei! — en niet meer wist, dat hij o m en niet d o o r een speler heen moet. En Pienter, handelend naar de waarheid, dat in geven grotere vreugde ligt dan in ontvangen, gaf inderdaad, terwijl doelman Prummel, U weet wel, de jongeman met de slingerende armen, vergat dat alleen zwakheid steun verlangt; koesterend sloeg hij zijn armen om Veendammer lendenen. Welke kozende bewoordingen deze daad heeft vergezeld, zal, helaas, wel niemand te weten komen Enfin, toen ik ontwaakte, bleek Be Quick met 6—2 gewonnen te hebben, en waar het niet gaat om het spel maar om de knikkers is er „dus" reuze goed gespeeld.

K.